Jezioro położone ok. 15 km na wschód od Giżycka. Zbiornik sandaczowy o bardzo rozwiniętej linii brzegowej, z licznymi zatokami i ośmioma wyspami. Największa z wysp (ponad 40 ha) położona jest na południowym krańcu jeziora. Brzegi jeziora są przeważnie wysokie, miejscami strome, południowo-wschodnie niskie. Trzecią część obrzeży zajmują lasy mieszane – bardziej zwarte na północnych krańcach, na pozostałych brzegach kępy leśnie. Większą część obrzeży zajmują pola, łąki i pastwiska. Łączy się ciekiem z niewielkimi zbiornikami wodnymi: Smolnik Duży i Smolnik Mały. Jezioro objęte jest strefą ciszy.

Jest to najbardziej rybne jezioro w regionie północno-wschodniej Polski. Dominujące drapieżniki: szczupak, okoń i węgorz. Dominujące ryby spokojnego żeru: lin, karp, karaś, leszcz, płoć i okazy wzdręgi . Jezioro Wydmińskie to płytki zbiornik o charakterze stawowym i w związku z tym jest bardzo atrakcyjne wędkarsko.

Ciekawostka historyczna. „W latach 1865-7 przez kanalizację zniżono poziom jeziora o 2,7 m, dzięki czemu uzyskano 6,7 km² łąk i pól.” Źródło: M. Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, 1923 r. wyd. I, Agencja Wydawnicza „Remix” Olsztyn, 1991 r.

Jezioro położone ok. 20 km na wschód od Giżycka. Zbiornik o rozwiniętej linii brzegowej, z dziesięcioma wyspami, m.in. Wyspa Kormoranów, Wyspa Kacza, Wyspa Wierzbowa, Wyspa Łabędzia, Duża Mewa, Mała Mewa oraz Wyspa Duża, która jest największa i ma około 5 ha powierzchni. W północnej części znajduje się duży półwysep o nazwie Grądzki Ostrów. Od strony wschodniej do jeziora wpływa pięciorzędowy ciek wodny o nazwie Gawlik, który łączy zbiornik wodny z Jeziorem Sowa, a także dalej z Jeziorem Łękuk. Gawlik ma odpływ na południu i kieruje wody do Jeziora Jędzelewo. Do jeziora wpływa także od północy bezimienny ciek wodny określany jako Dopływ z lasu.

Rzeźba obrzeży urozmaicona – na przemian wysokie i niskie, zajęte przez pola i łąki. Jezioro miernie zarośnięte. Oczerety, z przewagą trzciny, występują wokół wysp i wzdłuż prawie całej linii brzegowej. Roślinność zanurzona bogata, dominuje rogatek i moczarka, tworzy miejscami gęste i zwarte łąki podwodne – zwłaszcza wokół wysp i w północnej zatoce.

Jezior objęte jest strefą ciszy. Znajduje się na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Pojezierza Ełckiego. W 2008 r. stan ekologiczny jeziora został określony jako dobry, co oznacza II klasę jakości wód.

Pogłowie ryb urozmaicone: m.in. węgorze, sandacze, szczupaki, leszcze i liny.

Leszczowe jezioro położone ok. 10 km na północ od Orzysza. Jezioro o rozwiniętej linii brzegowej i urozmaiconej rzeźbie dna – stoki ławicy po zachodniej stronie łagodne, po wschodniej stromo opadają ku głębi. Pagórkowate, urozmaicone brzegi, miejscami wysokie i strome, bądź płaskie i niskie. Zbiornik otaczają pola i łąki. Na zachodnich brzegach środkowej części jeziora leży wieś Bielskie. Od południa Bielskie łączy się ciekiem z Jeziorem Skomackim. Znajduje się na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Jezior Orzyskich.

Linowo-szczupakowe jezioro położne ok. 10 km od Orzysza. Połączone ciekami wodnymi z Jeziorem Okrągłym (na południu) i Jeziorem Bielewo (na zachodzie). Brzegi wysokie i strome. Jezioro otoczone łąkami i polami. Należy do obwodu rybackiego Jeziora Bielskie.